ประโยชน์ของ"เมล็ดหมามุ่ยอินเดีย"ที่มีต่อสมอง
“หมามุ่ย” เป็นพืชที่ขึ้นในเขตร้อน ถูกจัดให้เป็นถั่วชนิดหนึ่ง ซึ่งถูกนำมาใช้ในการรักษาโดยแพทย์พื้นบ้าน ในตำราแพทย์อารุยเวทได้ใช้หมามุ่ยในการรักษาโรค เช่น แผลที่เ้กิดจากการถูกงูกัด โรคเกี่ยวกับลำไส้ การตอบสนองอารมณ์ทางเพศ ปัญหาเกี่ยวกับสมรรถภาพทางเพศ และนำมาใช้ในการบำบัดอาการของโรคซึมเศร้าได้
ในเมล็ดหมามุ่ยมีสารสำคัญอยู่ตัวหนึ่ง ชื่อว่า “Levodopa” หรือ “L-Dopa” ซึ่งสารเคมีชีวภาพนี้ (สาร L-Dopa) เป็นสารตั้งต้นในการสื่อประสาทหลายๆชนิด ซึ่งประกอบด้วย อะดรีนาลีน (Adrenaline) โนราดรีนาลีน (Noradrenaline) และโดพามีน (Dopamine)
เมล็ดหมามุ่ย มีสารต่อต้านอนุมูลอิสระ (Anti-Oxidant) ที่ทำงานควบคู่ไปกับสาร L-Dopa เพื่อส่งเสริมสุขภาพของสมอง เมื่อสาร L-Dopa ผ่านเข้าสู่ตัวกรองระหว่างเลือดและสมอง มันจะช่วยให้ระดับของโดพามีน (สารสื่อประสาทที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมอารมณ์และความรู้สึก) อยู่ในสมองเพิ่มมากขึ้น โดยในงานวิจัยนั้นยังแสดงให้เห็นว่าสารต้านอนุมูลอิสระในเมล็ดหมามุ่ยนั้นเป็นประโยชน์สำหรับการป้องกันความเสียหายจากอนุมูลอิสระที่เข้าไปทำลายเซลล์สมองอีกด้วย
เมล็ดหมามุ่ยมีอิทธิพลต่อสมองอย่างไร?
ในงานวิจัยได้ระบุว่าเมล็ดหมามุ่ยมีคุณสมบัติที่สามารถป้องกันการเสื่อมของเซลล์สมองได้โดยมีการทดลองในสัตว์ โดยในงานวิจัยได้ระบุว่ามีการตรวจพบว่าสารอนุมูลอิสระมีผลต่อการทำลายสมดุลของร่างกายและในส่วนของเซลล์สมอง ซึ่งสารสำคัญในเมล็ดหมามุ่ยนั้นจะมีสารต่อต้านอนุมูลอิสระที่จะทำการต่อสู้และป้องกันไม่ให้เซลล์สมองถูกทำลายได้ (นำมาซึ่งการบำบัดผู้ป่วยที่มีอาการโรคพาร์กินสัน)
สารในเมล็ดหมามุ่ยส่งผลกระทบต่อความเครียดหรือไม่?
ตำราแพทย์อายุรเวทในอดีตได้ใช้เมล็ดหมามุ่ยในการบำบัดอาการทางจิตและบำบัดสภาวะความเครียด จากการทดลองในกลุ่มอาสาสมัคร 120 คน ที่มีปัญหาเกี่ยวกับสภาวะทางจิตเกิดความเครียดสะสม เมื่อได้รับสารในเมล็ดหมามุ่ยเข้าไป กลับมีระดับความเครียดที่ลดน้อยลง นอกจากนี้เมื่อระดับความเครียดลดลงยังมีผลทำให้คุณภาพของเชื้ออสุจิในเพศชายดียิ่งขึ้นอีกด้วย
เมล็ดหมามุ่ยสามารถช่วยเหลือผู้ป่วยพาร์กินสันได้หรือไม่?
ลักษณะอาการของโรคพาร์กินสันคือการที่สมองสามารถผลิตฮอร์โมนโดพามีนได้น้อยลงเนื่องจากสารสำคัญที่อยู่ในเมล็ดหมามุ่ยนั้นมีสารชนิดหนึ่งที่ชื่อว่า L-Dopa ซึ่งก็คือสารตั้งต้นของฮอร์โมนโดพามีนนั่นเอง โดยทางการแพทย์อายุรเวทของอินเดียได้ใช้เมล็ดหมามุ่ยในการบำบัดผู้ป่วยพาร์กินสันมานับร้อยปีแล้ว ซึ่งในการวิจัยเบื้องต้นเกี่ยวกับสาร L-Dopa จากธรรมชาติที่อยู่ในเมล็ดหมามุ่ยนั้นสามารถออกฤทธิ์ได้ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับสาร L-Dopa สังเคราะห์ที่ถูกนำมาใช้รักษาผู้ป่วยพาร์กินสันในปัจจุบัน โดยปราศจากผลข้างเคียงของสาร L-Dopa สังเคราะห์โดยอาการที่พบบ่อยในกลุ่มผู้ใช้ L-Dopa สังเคราะห์คือ อาการคลื่นไส้อาเจียน และการเคลื่อนไหวผิดปกติของกล้ามเนื้อบางส่วน
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเมล็ดหมามุ่ย
เมล็ดหมามุ่ยนั้นมีประวัติค่อนข้างยาวนานกับการถูกนำมาใช้เป็นยาในการบำบัดสุขภาพจิต โดยในปัจจุบันได้มีงานวิจัยที่ออกมาสนับสนุนการนำสารสำคัญที่อยู่ในเมล็ดหมามุ่ยมาประยุกต์ใช้กับกลุ่มผู้ป่วยที่มีอาการผิดปกติเกี่ยวกับสมอง โดยได้มีการนำเมล็ดหมามุ่ยมาผลิตในรูปแบบของอาหารเสริมต่างๆอีกด้วย
ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก Dr. Edward F. Group III, DC, ND, DACBN, DCBCN, DABFM
แหล่งอ้างอิง: